Poradnik medyczny

Jama brzuszna

Zaparciu często towarzyszy oddawanie twardego stolca, skurcze brzucha, wzdęcia oraz ból podczas wypróżniania się. W przypadku hemoroidów może także dojść do krwotoków podczas wypróżniania. Przyczyny Zaparcie jest często spowodowane złym stylem odżywiania.

Wiele osób je zbyt tłusto i zbyt słodko, unikając spożywania pokarmów, które wspomagają pracę jelit. Brak ruchu, stres, brak czasu oraz problemy natury psychicznej też mogą przyczynić się do wystąpienia zaparcia. Niekiedy pracę jelit osłabia przyjmowanie pewnych leków (np. leki przeciwbólowe, przeciwdepresyjne lub preparaty glinu stosowane w chorobie wrzodowej żołądka). Zbyt częste stosowanie środków przeczyszczających także powoduje zaparcia. U kobiet wpływ na pracę jelit ma ponadto cykl menstruacyjny, menopauza oraz ciąża. Rzadko zaparcie jest oznaką poważnej choroby, jak np. rak lub skręt jelit. Powikłania Zwykłe zaparcie jest wprawdzie nieprzyjemne, ale niegroźne. Jeśli jednak zaparcie występuje w przebiegu poważnej choroby, mogą pojawić się powikłania. U osób starszych przewlekłe zaparcia mogą prowadzić do niedrożności jelit, co w skrajnych przypadkach wymaga przeprowadzenia operacji.

Biegunka

Częste oddawanie wodnistych stolców. Mogą temu towarzyszyć wymioty .Niekiedy konieczność natychmiastowego oddania stolca. Jeśli biegunce towarzyszy uczucie zagrażającego zasłabnięcia, przyjąć pozycję leżącą (niekiedy trzeba położyć się do łóżka na dłużej). Przegłodzić się. Nie pić alkoholu. Popijać często (małymi porcjami!) gorzką herbatę lub niegazowaną wodę mineralną (wody gazowane wywołują wzdęcia i odbijania). Solanki (bułki) dla dzieci i dorosłych. Przez kilka dni ograniczyć się głównie do pokarmów płynnych. Nie spożywać potraw smażonych. Stopniowo rozszerzać dietę.

W przypadku niemowląt i małych dzieci:

• zastosować dietę bez mleka,
• podawać przegotowaną wodę, gorzką herbatę, kleik ryżowy lub owsiany,
• nie zmuszać do jedzenia!
• płyny podawać często, w małych porcjach, ale w sumie dużo! Powinny być one słonawe lub słodkawe (korzystny wpływ na krążenie),

Nietrzymanie stolca

W dobie, w której medycyna rzuca coraz więcej światła na choroby wieku podeszłego, pacjenci z nietrzymaniem stolca nadal pozostają w cieniu.

Nietrzymanie stolca jest pierwszą przyczyną umieszczania osób w wieku podeszłym w domach opieki. W związku z narastaniem problemu z powodu starzenia się społeczeństwa, a także jego dewastującego wpływu na jakość życia i funkcjonowanie socjalne zachodzi potrzeba sprecyzowania standardów postępowania z pacjentem dotkniętym tym problemem. Etiologia i patogeneza nietrzymania stolca podlega ciągłym badaniom, a ich rosnąca swoistość i czułość powinna w przyszłości ułatwić wybór najbardziej odpowiedniego sposobu postępowania z pacjentem w wieku podeszłym obciążonego tą dolegliwością. Jednak na dzień dzisiejszy, w dobie wciąż ograniczonej dostępności do najnowszych badań diagnostycznych, usprawiedliwione jest postępowanie z użyciem najprostszych metod umożliwiających wybór najlepszego sposobu postępowania terapeutycznego.

Proste badanie kliniczne z wnikliwymi wywiadami, oglądaniem okolicy krocza i badaniem per rectum pozwala na natychmiastowe wyłonienie przyczyny nie trzymania stolca u większości pacjentów. Sposobem postępowania z pacjentem w wieku podeszłym, często obciążonym innymi chorobami, jest w pierwszej linii próba leczenia zachowawczego. Mniej lub bardziej inwazyjne metody leczenia z szeroko zakrojonymi zabiegami chirurgicznymi zarezerwowane są dla małego procenta starszych pacjentów. Dodatkowo, biorąc pod uwagę niedostateczną ilość badań analizujących wskazania i wyniki leczenia chirurgicznego, przed podjęciem decyzji o inwazyjnym sposobie leczenia nietrzymania stolca zaleca się indywidualną ocenę każdego pacjenta w szczególności w tej grupie wiekowej.

Krwawienie z odbytu

Dolegliwość ta charakteryzuje się bólami odbytu, najczęściej również świądem. Objawy te są następstwem różnego rodzaju ubytków skóry (zadrapania, pęknięcia, drobne zranienia pourazowe).
Objawem guzków krwawniczych (hemoroidów) jest krwawienie (krew barwy jasnoczerwonej). Istotą schorzenia jest rozszerzenie naczyń zarówno tętniczych, jak i żylnych w pobliżu zwieracza odbytu. Towarzyszy temu miejscowy obrzęk i rozpulchnienie tkanek oraz skłonność do krwawienia. Hemoroidy zlokalizowane są powyżej bądź poniżej zwieracza odbytu. Krew można dostrzec albo na papierze toaletowym, albo jako świeże krople krwi na stolcu.

Niekiedy stwierdza się większe lub mniejsze plamy krwi na ścianach muszli klozetowej.
Należy pamiętać, że przyczyną nocnego świądu, miejscowego stanu zapalnego i związanych z nim bólów może być - zwłaszcza u dzieci - robaczyca (np. owsiki).

Przyczyną ostrych bólów, odczuwanych głównie przy siedzeniu i chodzeniu, mogą być skrzepy krwi w obrębie guzków krwawniczych. Są one widoczne i wyczuwalne jako sine, napięte i wrażliwe na ucisk większe lub mniejsze zgrubienia.

Uwaga! Częste mycie mydłem okolicy odbytu może uszkodzić naskórek (naturalny płaszcz ochronny guzka krwawniczego) i być przyczyną zapalenia i infekcji skóry, zwłaszcza w obrębie fałdy odbytu.

Zapalenie przełyku

Przyczyny zapalenia przełyku mogą być różne. Tutaj omuwioną będzie ta postać choroby, która polega na cofaniu s: (refluksie) kwaśnej zawartości żołądkowej (kwasu solnego z żołądka do przełyku. Wystąpieniu schorzenia sprzyja przepuklina przeponów.
Bardzo znaczne nasilenie dolegliwości występuje po przejedzeniu się (pokarmy ciężko strawne), nadużyciu alkoholu, po położeniu się oraz przy głębokim skłonie.
Unikać pokarmów ciężko strawnych i wzdymających, np.: - kapusty, - napojów gazowanych, - cebuli, - grochu i fasoli.
Po posiłkach rozluźnić pasek lub inne uciskające brzuch części garderoby.
Wystrzegać się wszystkiego, co wzmaga wydzielanie kwasu solnego, a zwłaszcza:

• palenia papierosów,
• curry,
• mocnej kawy,
• napojów alkoholowych,
• nadmiernego stresu.

Leżąc w łóżku ułożyć głowę tak, aby była ona uniesiona o ok. 15 cm.
Leki przeciwko nadkwaśności przyjmować w godzinę po posiłkach i przed snem.

Zapalenie żołądka

Podrażnienie śluzówki żołądka w wyniku zdenerwowania niezdrowego trybu życia (palenie, mocna czarna kawa alkokohol, ciężko strawne potrawy, ostre przyprawy), ale również nadkwaśności i niedokwaśności (nadmierna lub dostateczna kwaśność treści żołądkowej).
Objawami są bóle w centralnej części nadbrzusza, najczęściej odczuwane wówczas, gdy wystąpią wymieni czynniki powodujące zapalenie żołądka. Często zgaga.Unikać szkodliwego trybu życia. Często pomaga niesłona herbata. Stosować leki przeciw nadkwaśności, które neutralizują kwas solny.

Zaburzenia trawienia

Dyspepsja obejmuje różne dolegliwości przewodu pokarmowego; nawet szczegółowe badanie nie zawsze pozwala postawić dokładną diagnozę.
Zaburzenia trawienne mogą być następstwem zaburz psychicznych (stres, depresja), jak również mogą wiązać s z pewnymi nawykami żywieniowymi Stosować dietę lekko strawną, np.:

• suchary,
• ryż,
• płatki owsiane.

Spożywać pokarmy o dużej zawartości błonnika, takie jak:

• ziemniaki,
• ziarno zbóż,
• warzywa.

Unikać ostrych, tłustych i smażonych potraw.
W razie wystąpienia wzdęć:

• spożywać regularnie lekkie, skromne posiłki,
• jeść powoli (nie spieszyć się), po posiłkach pójść na spacer,
• ograniczyć spożycie mięsa, gdyż gnicie białka zwierzęcego w jelitach sprzyja wzdęciom,
• unikać cebuli i warzyw kapustnych,
• unikać słodyczy, ponieważ procesy fermentacyjne wywołują wzdęcie,
• ograniczyć, a najlepiej rzucić palenie,
• unikać alkoholu,
• przestrzegać zasad rozsądnego trybu życia

Choroba lokomocyjna

Objawem są mdłości, ale nie tylko:

• skóra jest blada, chłodna i wilgotna,
• występuje złe samopoczucie (przekonanie, że jest się chorym), wymioty,
• chorobie lokomocyjnej towarzyszy senność, ziewanie, ślinotok.

Objawy te występują w czasie jazdy samochodem lub pociągiem, na statku lub w samolocie.
Na chorobę lokomocyjna częściej cierpią ludzie skłonni do reakcji lękowych lub osoby zestresowane.
Dzieci tak sadzać w samochodzie, aby mogły wyglądać przez okno.
Znajdując się na statku starać się obserwować linię horyzontu lub patrzeć na ląd.
Nie czytać.
Jeśli to możliwe, położyć się.
Na pół godziny (godzinę) przed podróżą przyjąć lek zapobiegający wystąpieniu choroby lokomocyjnej ! Utrudnione, bolesne i zbyt rzadkie oddawanie twardego stolca. Towarzyszy temu uczucie niepełnego wypróżnienia. Prawidłowy rytm oddawania stolca, to jeden raz na trzy dni, bądź częściej, ale nie częściej niż trzy razy dziennie. Zaparcie występuje najczęściej wtedy, kiedy w pożywieniu jest zbyt mało błonnika. Może również wystąpić, jeśli w diecie nastąpiły zmiany lub zmieniony został tryb życia (np. w czasie urlopu).

Objawami zaparcia mogą być:

• ogólny dyskomfort,
• uczucie zmęczenia. Zaparcie może wystąpić nagle:
• po dłuższym okresie leżenia,
• przy niedostatecznej ilości wypijanych płynów

Bóle brzucha

Bóle brzucha należą do banalnych dolegliwości w obrębie jamy brzusznej. W jamie brzusznej wyróżnia się trzy obszary: nadbrzusze (przestrzeń pomiędzy lukami żebrowymi sięgająca do ich dolnych krawędzi), śródbrzusze (położone poniżej nadbrzusza, sięgające obu okolic lędźwiowych) i podbrzusze położone pomiędzy grzebieniami biodrowymi, pachwinami i kością łonową. Na przykład: wątroba i pęcherzyk żółciowy znajdują się w nadbrzuszu, a jelito ślepe z wyrostkiem robaczkowym - w podbrzuszu. Ważna jest nie tylko lokalizacja bólu, ale i jego charakter. Bóle w kamicy żółciowej lub zapaleniu pęcherzyka żółciowego mają charakter kolki i z czasem słabną, podczas gdy bóle w zapaleniu wyrostka robaczkowego są ciągłe i charakteryzuje je tendencja do nasilania się.

Z kolei bóle w chorobach układu moczowego są zróżnicowane. W schorzeniach miąższu nerkowego (zapalenie nerek) mamy najczęściej do czynienia z tępymi bólami w okolicy lędźwiowej, podczas gdy kamica moczowodowa wyzwala bóle o charakterze kolki. Zdawać sobie sprawę ze znaczenia lokalizacji bólów!

Jeśli bóle brzucha występują po raz pierwszy i nie ustępują po krótkim czasie, natychmiast skontaktować się z lekarzem. Należy pamiętać, że do perforacji wyrostka robaczkowego i wrzodu żołądka może dojść bardzo szybko! Zapalenie pęcherzyka żółciowego równie szybko może się rozwijać, szerzyć i prowadzić na przykład do zapalnego nacieku około pęcherzykowatego, a nawet do zapalenia otrzewnej! W razie podejrzenia zapalenia wyrostka robaczkowego stosowanie ciepłych okładów jest bezwzględnie przeciwwskazane! Można stosować zimne okłady, nawet z lodu (gumowy pęcherz wypełniony kostkami lodu).

Natychmiast udać się do lekarza lub wezwać go do domu! Jeśli bóle brzucha nawracają, to warunkiem leczenia się we własnym zakresie jest zgoda lekarza poprzedzona rozpoznaniem przez niego rodzaju schorzenia. Same bóle brzucha nie są chorobą, natomiast ich charakter i lokalizacja pośrednio informują o prawdopodobnie toczącym się procesie chorobowym.

Porozmawiaj o zdrowiu:

Forum dyskusyjne