Poradnik medyczny

Bóle głowy i psychika

Napadowa utrata świadomości z drgawkami lub inna forma napadu padaczkowego może pojawić się pod wpływem różnych czynników i nigdy więcej się nie powtórzyć. Najczęściej dzieje się to u dzieci pod wpływem podwyższonej temperatury. Pojedynczy napad drgawek gorączkowych nie stanowi dużego zagrożenia padaczką. Jest jedynie dowodem na zwiększone pogotowie drgawkowe, czyli skłonności mózgu do reagowania wyładowaniem napadowym. Jest ona częsta w przypadku mózgu niedojrzałego lub z jakiegoś powodu uszkodzonego i zwykle ustępuje po pewnym czasie. Dzieci, które mają drgawki gorączkowe, powinny być szczególnie troskliwie leczone w trakcie infekcji, tak aby nie dopuścić do krytycznego wzrostu temperatury. Nie muszą być natomiast przewlekle leczone lekami przeciwpadaczkowymi.

Stany lękowe

Osoba często wskazuje na dolegliwości somatyczne, którym zresztą poświęca wiele uwagi, niż zdaje sobie sprawę z podłoża lękowego tych dolegliwości.

Lęki te mogły trwać całymi latami, a chory podejmował leczenie żołądka czy serca, a nie wspominał lekarzowi o ciągle trwającym niepokoju. Często współwystępują: fobie o niewielkim nasileniu [złe samopoczucie w zamkniętych pomieszczeniach, czy natrętne obawy np. choroba serca]. Wg Chapmana, 70 % dolegliwości ze strony górnej części przewodu pokarmowego, na które skarżą się pacjenci jest spowodowanych stanem lękowym. Również w obrębie dolnej części przewodu pokarmowego mogą występować biegunki, zaparcia związane ze stanem napięcia lękowego.

U pacjenta w .stanie lękowym, na pierwszą warstwę lęku, spowodowaną jego dawnymi i obecnymi" konfliktami, często nakłada się druga. Składa się ona z rozważań chorego na temat możliwych straszliwych skutków w organizmie na skutek tego ,że doświadcza lęku. Ta druga warstwa staje się dla niego nawet problemem bardziej bolesnym. Lęk, rodzi lęk; lęk ten rozrasta się na skutek nieświadomości tego co się dzieje. Pacjenci często obawiają się aby lęk nie doprowadził ich do choroby psychicznej lub do "załamania nerwowego".

Lęk

Natężenie lęku u ludzi jest bardzo różne. Jest ono zależne zarówno od osobowości człowieka, od stanu tej osobowości, jak i od stanu psychofizycznego oraz od warunków środowiskowych. Trudno znaleźć granice między lękiem fizjologicznym a patologicznym. O patologicznym lęku można mówić wtedy, kiedy lek jest bardzo częsty lub stały i kiedy tak opanowuje emocje, że utrudnia pracę.

Najczęściej patologiczne lęki nie mają jakiejś określonej przyczyny, ani tez nie dotyczą jakiejś konkretnej sprawy. Człowiek odczuwa niepokój, odnosi wrażenie, że grozi mu coś, nie potrafi jednak dokładnie określić co. Boi się o siebie, o rodzinę, o ojczyznę, czasem o cały świat. Czasem stanom lęku towarzyszą objawy somatyczne i wegetatywne, np. uczucie ściskania w okolicy serca lub bóle. Mogą wystąpić: potliwość, bledniecie lub zaczerwienienie skóry twarzy, zawroty głowy, przyspieszenie akcji serca, uczucie martwienia skóry i omdlenia. Lęk jest podstawowym objawem każdej nerwicy. Może też występować jako istotny składnik psychozy. Zwłaszcza w depresji jest nieodłącznym jej składnikiem. Może również pojawiać się w schizofrenii.

Towarzyszy również wielu chorobom somatycznym, zwłaszcza układu krążenia. Lek występuje także w stanach zaburzeń świadomości, np. w delirium przy nadużywaniu alkoholu.

Stres

Stres jest zjawiskiem biologicznym, stanowiącym reakcję organizmu na jakiekolwiek stawiane mu wymagania: fizyczne lub psychiczne. Pojęciem stres określa się wszystkie bodźce, które zmieniają stopień gotowości człowieka do działania. Stres może być spowodowany czynnikami umysłowymi, fizjologicznymi, anatomicznymi lub fizycznymi. Osoba odczuwająca stres jest pobudzona emocjonalnie, ma przyspieszoną akcje serca, wyższe ciśnienie krwi, przyspieszony oddech, odczuwa suchośc w ustach, na ciele pojawia się gęsia skórka, następuje wzrost stężenia cukru we krwi.

Przygnębienie

Atmosfera przygnębienia coraz bardziej wkraczająca w pole naszej prywatności, działająca jak próżnia na niczego nieświadomego atronautę, wysysa z nas ostatnie chęci do działania i radość z życia, które mimo wielu perspektyw i planów, coraz szybciej przemija. Stajemy się coraz bardziej bierni w stosunku do otaczającej nas rzeczywistości. Mimo wielu cech wyróżniających nas na tle innych ludzi, którymi cechuje się każdy człowiek, coraz bardziej zlewamy się z masą. "Bierność i brak wszelkich pożądań stanowią większą przeszkodę do postępu niż najfałszywsze skierowanie energii" - John Stuart Mill. Nasza świadomość utożsamia się z niewolnikami w obozach śmierci, którzy ze zdeptanym człowieczeństwem, wykorzenioną nadzieją i zrujnowaną psychiką, po udanej ucieczce z miejsca zbrodni na ludzkości, rzadko są zdolni do jakichkolwiek przemyślanych działań.

Zawroty głowy

Zawroty głowy nie są samodzielną jednostką chorobową, tylko objawem wielu różnych schorzeń. Pomimo dużej wiedzy o możliwych przyczynach tego objawu, u około 40% pacjentów nie udaje się wykryć przyczyny nawracających zawrotów głowy. Spośród znanych przyczyn wymienia się: chorobę Meniere'a, uszkodzenie błędnika lub nerwu przedsionkowego, zaburzenia krążenia wewnątrzmózgowego, zwyrodnienia kręgów szyjnych (powodujące ucisk na naczynia krwionośne), zapalenie ucha środkowego lub wewnętrznego, czop woszczynowy zatykający zewnętrzny przewód słuchowy. Zawroty głowy mogą być objawem banalnym (jednorazowym), np. przy gwałtownym wstaniu z łóżka. Jeżeli epizody zawrotów utrzymują się przez dłuższy czas, powtarzają się, lub występują napadowo w "nietypowych" sytuacjach, dziecko zawsze wymaga szczegółowej diagnostyki szpitalnej.

Porady:

depresja